De geboorte van Jezus verandert onze relaties. We krijgen een nieuwe plek in een wereld, die door zijn geboorte op zijn kop is gezet, schrijft André Lascaris in zijn ‘kerstblog’ op meerdanikzelf.nl.
De machtigen worden omlaag gehaald, de armen worden verheven. Wat zou je nog meer willen? We worden leerlingen, dienaars, volgelingen, vrienden, broeders en zusters, kinderen van God.
‘Kind van God’ klinkt ons kinderlijk, om niet te zeggen ‘kinderachtig’, in de oren. Maar hier is ‘kind’ de erfgenaam, de vertegenwoordiger, iemand die God tegenwoordig stelt op aarde. Zelfs als we niets hebben met Jezus van Nazareth, heeft zijn geboorte en zijn leven en sterven een nieuw patroon van relaties in het leven geroepen. Dat gebeurt bij elke geboorte, maar niet bij elke geboorte zo krachtig.
Op Kerstmis worden wij zelf door de viering van de geboorte van Jezus opnieuw geboren. We krijgen een nieuwe plek, een nieuwe rol, nieuwe verantwoordelijkheden. Door ons tot Jezus te verhouden, of liever hij tot ons, veranderen de relaties die wij met elkaar hebben. We blijven niet bij het kribje hangen maar hopen daadwerkelijk te worden zoals hij: messiaanse mensen.