‘Het leven is hard, mijn verwende volk, en wij kunnen veel meer dan we denken’.
En weer klinkt de roep om moreel leiderschap van premier Mark Rutte, nu over het vluchtelingenvraagstuk. Maar als dat verlangen zo breed gedeeld is, dan weten we ook al wat hij zou moeten zeggen, schrijft Arjan Broers vanaf het eiland Samos, waar hij op vakantie / retraite is.
Vluchtelingen uit Syrië komen aan op Samos, 15 oktober 2015.
‘De vluchtelingencrisis biedt ons als Nederlandse samenleving de kans om voorbij de bozige en verongelijkte toon te groeien die sinds eind jaren negentig al meer dan genoeg aandacht heeft gekregen. Dat betekent: onrust bij de bevolking serieus nemen, maar zonder domheid of geweld onweersproken te laten. Geestelijke puberteit moet begrensd worden.
Dat geldt overigens ook voor de geestelijke puberteit van mensen die enkel klagen dat politici moreel leiderschap moeten tonen, zonder zelf werk te maken van hun burgerschap in deze spannende tijden. Want het leven is mooi én het is hard, en niemand heeft recht op geluk. Je mag van geluk spreken dat je er bent, en dat is: nooit op jezelf.’
Klik hier voor de volledige tekst.
Vluchtelingen komen aan op Samos, 15 oktober 2015.