In ‘de hak van de laars’, Puglia in Italië, heeft haast elke stad van enige omvang wel een voormalige kerk of klooster van de dominicanen. Een selectie uit de vele sporen die lekendominicanen Jan van Hooydonk en Gerard van Etten er tijdens hun vakantie aantroffen.
Alle kloosters zijn begin 19e eeuw onder het bewind van Napoleon opgeheven. ‘Alleen in de pauselijke basiliek van de H. Nicolaas in Bari troffen we nog een levende dominicaan aan’, schrijft Jan van Hooydonk. Over die plek volgt een afzonderlijke aflevering uit de rubriek sporen.
Voormalige kloosterkerk in Matera. Klik om te vergroten.
Matera is de fameuze stad van de grotwoningen, net buiten de regio Puglia. De voormalige kerk San Domenico is nu een overheidsgebouw op het centrale plein van de stad. De vestiging gaat terug nog vóór 1230, door Nicola da Giovinazzo, volgeling van Dominicus.
Klooster en kerk waren eeuwenlang zeer armoedig, de broeders vroegen geregeld bijdragen van de lokale universiteit. Pas vanaf begin 17e eeuw werden kerk en klooster mooier en gerieflijker, dankzij een paar weldoeners. In 1809 werd het klooster onteigend en werden er kantoren van gemaakt.
*
In de San Pietro Caveoso in Matera staat een permanente kerststal met poppen van o.a. Dominicus en Catharina. Aan de wand een schilderij van Thomas van Aquino.
*
In Gallipoli hadden de dominicanen een kerk en het klooster van San Domenico al Rosario. De kerk wordt nu gebruikt door een Broederschap van de Rozenkrans, er wordt dagelijks de rozenkrans gebeden.
Het klooster is nu een cultureel centrum. In het claustrum is een nis met daarin een beeld van Dominicus.
*
In de barokstad Lecce een voormalige kerk, gastenhuis en klooster. In de kerk is een overweldigend aantal schilderijen van dominicaanse heiligen te zien.
Opvallend was deze schildering van de goedkeuring van de orde door de paus, bijna 800 jaar geleden.
*
Klik hier voor meer verhalen over dominicaanse sporen in binnen- en buitenland.