‘Goed leven is roeien met de riemen die we zijn.’
Jan Laan o.p.
‘Ieder mens heeft zijn goede en slechte kanten, zijn talenten en zijn zwakheden. Maar we hebben de hoop, de wens, het verlangen om er samen iets goeds van te maken. Het goede vooronderstelt daarom dat we ons eigen en ook andermans mogelijkheden en beperkingen aanvaarden.
Het blijft desondanks wat abstract. Wat het goede precies is, kan ik niet zeggen. Het goede concretiseert zich in een complexe werkelijkheid.
Er zijn zoveel momenten waarop je het ziet. Ik zal me beperken tot één situatie. Begin jaren ’80 werd gevraagd of wij vluchtelingen in huis wilden opnemen. We zeiden ‘ja’ en uiteindelijk vonden velen bij ons onderdak.
Wij boden de vluchtelingen gastvrijheid. Maar we kregen meer van hen, dan dat wij gaven. We kwamen bij elkaar op verhaal. Samen voerden we gesprekken over wat een ‘vrij land’, ‘vrijheid van spreken’ en ‘de politie is je vriend’ betekenen. Zij confronteerden ons met de donkere kanten van het leven. Zo werden we ook zelf aan het denken gezet: wat verstaan wij onder thuis zijn? Wat zijn onze wortels?
Het effect was dat we als communiteit meer inhoud kregen. We waren er niet op uit, maar dit opvangproject heeft ons goedgedaan. Wat in Rotterdam in het klein gebeurde met de straatvegers en de vluchtelingen, zou ook in het groot moeten gebeuren: er moet sprake zijn van een integrale ontwikkeling.’
*
Ontleend aan een interview met Jan Laan o.p. van DSTS-medewerker Tanja van Hummel in een serie over ‘het goede leven voor allen’. Klik hier voor de hele tekst.